گرايش به مدگرايي و آسيب هاي آن به جوانان
مدگرايي از جمله پديده هايي است كه با گسترش تجدد در دنياي ماشيني، آغاز و به نام پويايي و تمدّن معرفي شده است. استفاده از علم و تكنولوژي امري پسنديده است، ولي لازمه آن، پذيرش الگوهاي مصرفي وارداتي نيست. نظام سرمايه داري براي دستيابي به بازار مصرف دايمي و فروش توليد روزافزون خود، نيازمند گسترش فرهنگ مصرف است و بهترين روش براي برآوردن اين نياز، ترويج فرهنگ مدگرايي است.
از ديگر جنبه هاي مد ميتوان به جنبه فرهنگي آن اشاره كرد كه دستهاي پنهان استعمار در قالب مد روز، به ارزشهاي حاكم بر جامعه يورش ميبرد. به همين دليل، افراد يك جامعه بايد با تكيه بر علم و عقل، با پديدههاي جديد برخورد كنند تا چرخ توليد جامعه بر مدار مصالح فردي و اجتماعي پيش رود.
مد; ترقّي يا تقليد؟
زندگي اجتماعي انسان همواره در حال دگرگوني است و دنيا روز به روز رنگي تازه و نو به خود ميگيرد. انسان، اين فرزند بالغ و رشيد طبيعت نيز به مدد علم و عقل كه جانشين غريزه شده است با اين دگرگونيها روبه رو ميشود.
در قرن بيستم، زندگي بشر از نظام سنتي كه بر پايه كشاورزي ميچرخيد، به جامعه اي صنعتي تبديل شد و به همراه آن، آداب و اصول اخلاقي نيز تحت تأثير قرار گرفت. از آن جا كه پيشرفت جامعه صنعتي و دنياي ماشيني به رفاه و آسايش مردم انجاميد، انسان به حضور فرآورده هاي جديد عادت كرد و پس از چندي، آنها به ضروريات زندگي روزانه بشر تبديل شدند. سپس نوبت به ايجاد تنوع و ابداع شكلها و رنگهاي گوناگون رسيد. اين كار سرانجام به ظهور پديدهاي به نام «مُد» منتهي گشت. مد بر همه شؤون زندگي افراد در جامعه هاي غربي تأثير گذاشت و به تدريج، با نفوذ تكنولوژي و صنعت به ديگر كشورها، الگوهاي مصرفي در بستر اجتماعي آنها به خودنماي ميپرداخت. امروزه برخي افراد در انتخاب لوازم زندگي و لباس و حتّي شغل، تابع مُد روز هستند و تلاش دارند از قافله مُد عقب نمانند و به قيمت چشمپوشي از نان شب با آن همراهي كنند.
