ابزار وبمستر

ما مي توانيم - توليد ملي از ديدگاه اسلام

آياتى است كه نتيجه بخش بودن ايمان را مشروط به عمل و نتيجه بخش بودن عمل را مشروط به ايمان قرار داده است. مانند: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هادُوا وَ النَّصارى‏ وَ، الصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ«» (كسانى كه ايمان به خدا و روز قيامت آورده و عمل صالح انجام مى‏دهند، پاداش آنان در نزد پروردگارشان مى‏باشد).

 مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً«» (هر كه از مرد و يا زن عمل صالح انجام بدهد در حالى كه داراى ايمان است، او را با حيات پاكيزه‏اى زندگى مى‏بخشيم).

 

در قرآن مجيد بيش از 60 آيه در اين باب آمده است كه ايمان مقرون با عمل را مطرح نموده، وصول به امتيازات هر يك را مشروط به ديگرى معرفى مى‏نمايد.

 

-  آياتى در قرآن وجود دارند كه به جهت اهميت عمل، آن را مورد نظاره الهى معرفى مى‏كنند، مانند: وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ ما«» (و او به كارى كه انجام مى‏دهند، داناتر است).

 

 إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ«» (قطعا خداوند به كارى كه انجام مى‏دهيد، بينا است).

 

در حدود 80 آيه اين موضوع را تأكيد مى‏كند كه خداوند متعال همه اعمال انسانى را مى‏بيند و مى‏داند.

 

هيچ عاملى براى رشد انسانى نيرومندتر از آن نيست كه بداند همه حركات او تحت نظاره خداوندى است و هر كارى كه مى‏كند و سخنى كه مى‏گويد و انديشه‏اى كه در ذهنش به جريان مى‏افتد، ثبت و ضبط گشته، سرنوشت آينده ابدى او را تشكيل مى‏دهند.

 

كسى كه به چنين اصلى معتقد است، كمترين تعدى به حقوق ديگران نمى‏كند، هرگز دروغ بر زبانش جارى نمى‏گردد، سخنى بر ضرر ديگران نمى‏گويد، حتى انديشه‏هاى خود را هم از گرايش به پليديها محفوظ مى‏دارد.

 

                                               

 

-  آياتى است كه ملاك مراحل و درجات رشد را كار و كوشش معرفى مى‏نمايد. از آن جمله: وَ لِكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمَّا عَمِلُوا«»

 

(و براى هر كس با عملى كه انجام مى‏دهند، درجاتى است) اين گروه هم عظمت كار و كوشش را در حد اعلا قرار مى‏دهد و ملاك رشد آدمى را مجرد معرفت بيان نمى‏كند. و با نظر به آيات ديگر كه ايمان و معرفت را هم ملاك مراحل ترقى معرفى مى‏نمايد،

 

-  بعضى از آيات در قرآن مجيد مى‏گويد: ايمان و عمل صالح موجب افزايش علم و روشنائى انسان مى‏باشند. از آن جمله: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ«» (آنانكه ايمان آورده و عمل صالح انجام مى‏دهند، پروردگارشان آنان را با ايمانى كه دارند هدايت مى‏نمايد).

 

در اين گروه از آيات يكى از اساسى‏ترين مسائل مربوط به انسان و كار مطرح شده است. اين مسأله عبارت است از اين كه، عمل صحيح و هدف‏دار عامل افزايش معرفت است.

 

-  آياتى است كه محبت را زائيده ايمان و عمل صالح گوشزد مى‏كند، مانند: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا«» (براى آنانكه ايمان آورند و اعمال صالحه انجام دهند، خداوند محبتى قرار خواهد داد).

 

عامل محبت اصيل انسانها به يكديگر، ايمان و عمل صالح است.

 

اگر همه كتب اخلاقى را باز كنيد و ورق بزنيد، جز اين شعار كه «اى انسانها به يكديگر محبت بورزيد» محصولى نخواهيد ديد.

 

-  بعضى از آيات قرآنى زمينه آفرينش انسان را تلاش جدى و نهائى معرفى مى‏نمايند. مانند: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي كَبَدٍ«»

 

(به طور قطع ما انسان را در زمينه تلاش و گلاويزى در كار آفريده‏ايم).

 

 يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِلى‏ رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقِيهِ«» (اى انسان تو در حال كوشش حياتى به ديدار خداوندى رهسپار مى‏شوى).

 

در اين نوع از آيات، كار و كوشش، هم زمينه آفرينش آدمى معرفى مى‏شود و هم وسيله و راه به سوى خداوند متعال. براى اهميت تلاش در اين زندگانى، دليلى با اهميت‏تر از اين گروه آيات در هيچ يك از مكتبهاى بشرى نمى‏توان پيدا كرد، زيرا اين گروه هم حركت و كار را عنصرى اساسى در طبيعت انسان معرفى مى‏كند و هم سرنوشت نهائى او را به كار و كوششى كه كرده است، مربوط مى‏سازد.

 

-  آياتى در قرآن مجيد آمده است كه سقوط و پوچى شخصيت آدمى را در گذرگاه تاريخ و در مسير ابديت، با سقوط و پوچى و پليدى كارهاى او، توأم مى‏سازد، از آن جمله: مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمالُهُمْ كَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عاصِفٍ لا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلى‏ شَيْ‏ءٍ ذلِكَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعِيدُ«» (مثل كسانى كه به پروردگارشان كفر ورزيده‏اند، كارهاى آنان مانند خاكسترى است كه باد تندى در روز طوفانى بر آن بوزد، آنان از چيزى از اندوخته‏هاى خود قدرت بهره‏بردارى ندارند اينست گمراهى دور از رشد و هدايت.)

 

 تجسم كار و كوشش و حتى فعاليتهاى درونى در ابديت‏گروه نهم

 

-  آياتى است كه با صراحت كامل مى‏گويد: انسانها، تجسم يافته همه كارهاى خود را در ابديت مشاهده خواهند كرد. از آن جمله: يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ«» (روز قيامت روزى است كه هر كسى كارى را كه از خوب و بد انجام داده است، حاضر مى‏بيند. [كسى كه كارهاى بد انجام داده است.] مى‏خواهد ميان او و كارهاى بد، فاصله زيادى باشد كه آنها را نبيند و خدا شما را در باره خود برحذر مى‏دارد و خداوند به بندگان خود مهربان است).

 

 فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ«» (كسى كه به اندازه ذره‏اى كار خوب انجام دهد، آن را خواهد ديد و كسى كه به اندازه ذره‏اى شر انجام دهد، آن را خواهد ديد).

 

آيا اين همه آيات قرآنى براى اثبات اصالت كار در حيات بشرى كفايت نمى‏كند آيا با ديدن اين آيات صريح در اصالت كار در حيات دنيوى و حيات ابدى انسانى، باز امكان دارد كه يك فرد يا جامعه مسلمان، دست از كار بكشد و حيات خود را به قضا و قدر و بخت و شانس بسپارد

 

آيا در حدود 700 آيه از قرآن مجيد كه با اشكال گوناگون چه در موارد شخصى و چه به صورت قانون كلى، اهميت و اصالت و عليت كار و كوشش را به نتايج آن گوشزد مى‏كند، كافى نيست كه ملاك حيات منطقى واقعى و ارزش آن را كار قرار بدهد بلى، سوگند به خداوندى كه خود، هستى را در مجراى كار و حركت آفريده است، چنين است كه ملاك حيات منطقى واقعى و ارزش آن، كار است و بس.

 

ارزش انسانى كار در مكتب اسلام

 

 روايات وارده در مسئله كار و ضرورت و ارزش آن ما فوق تواتر است كه براى جمع‏كردن آنها مجلد بيش از 1000 صفحه‏اى لازم است. تنها چند روايت را به عنوان نمونه‏اى از صدها روايات در اينجا مى‏آوريم.

 

از امام صادق عليه السلام روايت است كه: الكادّ لعياله كالمجاهد في سبيل اللّه

 

(كسى كه براى معاش عائله خود مى‏كوشد، مانند كسى است كه در راه خدا جهاد مى‏كند).

 

 الّذى يطلب من فضل اللّه عزّ و جلّ ما يكفّ به عياله اعظم اجرا من المجاهد في سبيل اللّه

 

 (كسى كه براى كفاف معاش عائله‏اش، از فضل الهى مى‏جويد، داراى پاداشى بزرگتر از پاداش مجاهد در راه خداست).

 

 پيغمبر اكرم فرموده است: ما اكل احدكم طعاما قطّ خيرا من عمل يده

 

(هيچ كس از شما هرگز طعامى بهتر از كار دست خويش نخورده است).

 

 الحسن بن علىّ بن حمزة عن ابيه رأيت ابا الحسن (موسى بن جعفر عليه السّلام) يعمل فى ارض له قد استنقعت قدماه في العرق، فقلت له جعلت فداك اين الرّجال فقال يا علىّ قد عمل باليد من هو خير منىّ فى ارضه و من ابى فقلت له: من هو فقال: رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و أمير المؤمنين و آبائى عليهم السّلام كلّهم كانوا قد عملوا بأيديهم و هو من عمل النّبيّين و المرسلين و الاوصياء و الصّالحين

 

«» (حسن بن على بن حمزة از پدرش نقل مى‏كند كه ابو الحسن موسى بن جعفر عليه السلام را ديدم كه در زمينى كه داشت كار مى‏كرد و پاهايش عرق كرده بود.

 

به او عرض كردم: فدايت شوم، كجا هستند مردانى كه به شما كمك كنند فرمود:

 

اى على، بود كسى بهتر از من و پدرم، كه با دست خود كار مى‏كرد.

 

عرض كردم: چه كسى بود فرمود: رسول خدا (ص) و أمير المؤمنين و پدرانم عليهم السلام، همه آنان با دستشان كار كرده‏اند. كار سيرت پيامبران و مرسلين و اوصياء و نيكوكاران بوده است)

 

ابو عمرو الشّيبانى: قال رأيت ابا عبد اللّه و بيده مسحاة و عليه ازار غليظ يعمل في حايط و العرق يتصابّ عن ظهره فقلت جعلت فداك اعطنى اكفك فقال لي: انّى احبّ ان يتأذّى الرّجل بحّر الشّمس فى طلب المعيشة.

 

 (ابو عمرو شيبانى مى‏گويد: امام صادق (ع) را ديدم در حالى كه وسيله صاف‏كننده زمين به دست و لنگ ضخيمى به كمر، در باغى كه داشت، كار مى‏كرد و عرق از پشتش مى‏ريخت، عرض كردم: فدايت شوم، وسيله را به من بدهيد تا كار شما را انجام بدهم.

 

به من فرمود: من دوست دارم مرد در گرماى آفتاب در تحصيل معاش، به مشقت بيافتد).

 

 ابو بصير: قال سمعت ابا عبد اللّه عليه السّلام يقول: انّى لأعمل في بعض ضياعى حتّى اعرق و انّ لى من يكفيني ليعلم اللّه عزّ و جلّ انّى اطلب الرّزق الحلال

 

 (ابو بصير مى‏گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى‏فرمود:

 

   من در بعضى از زمينهاى خود تا حدى كار مى‏كنم كه عرق مى‏كنم با اين كه كسى را دارم كه كار مرا به عهده بگيرد و براى من كفايت كند، تا خداوند عز و جل بداند كه من روزى حلال جستجو مى‏كنم).

 

قاطعانه‏ترين روايات و تهديدآميزترين آنها در باره تحقيركنندگان كار و كوشش، آن روايت بسيار معروف است كه از پيامبر اكرم (ص) نقل شده است:

 

 ملعون من القى كلّه على النّاس

 

 (ملعون است، كسى كه بار معاش خود را بر دوش مردم بنهد).

 

اين بود نمونه‏اى از منطق پيغمبر اسلام و پيشوايان عالم تشيع و عمل عينى آنان كه ترديدى در اهميت حياتى كار باقى نمى‏گذارد.



Share

ارزش كار در اسلام‌
كار چه‌ جايگاهي‌ در مباني‌ ديني‌ و اعتقادي‌ مادارد؟ آيا فرهنگ‌ موجود كار در جامعه‌ ما بافرهنگ‌ ديني‌ و ملي‌مان‌ هماهنگ‌ و همخوان‌است‌؟ آيا دين‌ اسلام‌ ما را به‌ كار و كوشش‌ و تلاش‌دعوت‌ كرده‌ است‌ يا به‌ تن‌پروري‌؟ حقيقت‌ اين‌است‌ كه‌ هم‌ فرهنگ‌ ديني‌ ما و هم‌ فرهنگ‌ ملي‌ مامشوق‌ كار و كوشش‌ است‌ و فرهنگ‌ كار فعلي‌ ما باباورهاي‌ ديني‌ و ملي‌ متضاد است‌. پيامبرعظيم‌الشان‌ اسلام‌ حضرت‌ محمد مصطفي‌ (ص‌)دست‌ كارگر را مي‌بوسيد و از افراد بيكار و تنبل‌خشنود و راضي‌ نبود, و مي فرمود ملعون من القي كله علي الناس (بحار الانوار ج 77 باب 7 ص 142 حديث 1 ) (كسي كه بار زندگي خود را بر دوش مردم بيندازد مورد لعن است ) و همواره‌ در كاركردن‌ ازديگران‌ پيش‌ مي‌گرفت‌، اما وضعيت‌ امروز جامعه‌ما به‌ جايي‌ رسيده‌ است‌ كه‌ كار كردن‌ عيب‌ است‌ وبچه‌هاي‌ كارگران‌ و كشاورزان‌ ترجيح‌ مي‌دهند كه‌عنوان‌ كار پدر خود را جايي‌ اعلام‌ نكنند. اين‌ درشرايطي‌ است‌ كه‌ ساير ملت‌ها به‌ خصوص‌ملت‌هاي‌ اروپايي‌ و مردم‌ غيرمسلمان‌ جهان‌ به‌شدت‌ براي‌ كار ارزش‌ قائل‌ هستند و در كار وكوشش‌ و عمل‌ به‌ دستورات‌ و توصيه‌هاي‌ قرآن‌مجيد و روايات‌ پيامبر (ص‌) و ائمه‌ اطهار (ع‌) درزمينه‌ كار از ما پيشي‌ گرفته‌اند.

جايگاه‌ فرهنگ‌ كار در اسلام‌
يكي‌ از موضوع‌هايي‌ كه‌ هميشه‌ مورد تاكيددين‌ اسلام‌ قرار گرفته‌، بحث‌ كار و كوشش‌ و پرهيزاز بطالت‌ و مبنا قرار دادن‌ كار براي‌ شكوفايي‌استعدادهاي‌ انسان‌ و تربيت‌ اوست‌ و اين‌ امر هم‌در قرآن‌ و هم‌ در سنت‌ قابل‌ مشاهده‌ است‌.مرحوم‌ استاد مرتضي‌ مطهري‌ در كتاب‌ تعليم‌ وتربيت‌ در اسلام‌، يكي‌ از بهترين‌ راه‌هاي‌ تربيت‌افراد را كار مي‌داند و حديث‌ شريفي‌ از نبي‌ اكرم‌(ص‌) نقل‌ مي‌كند كه‌(النفس‌ ان‌ لم‌ تشغله‌ شغلك‌)يعني‌ اگر تو خودت‌ را متوجه‌ كاري‌ نكني‌، نفس‌ تورا مشغول‌ به‌ خودش‌ مي‌كند. بنابراين‌ از نظرمبنايي‌، ما آموزه‌هاي‌ گرانبهايي‌ درباره‌ كار داريم‌كه‌ متاسفانه‌ مانند بسياري‌ از آموزه‌هاي‌ ديگر ديني‌ما در كتابخانه‌ها مضبوط و كمتر در ميدان‌ عمل‌ به‌آن‌ توجه‌ شده‌ است‌. در قرآن‌ مجيد، آيات‌زيادي‌ درباره‌ ارزش‌ كار و تاكيد بر عمل‌ صالح‌وجود دارد. قرآن‌ به‌ شدت‌ انسان‌ را از حرف‌زدن‌هاي‌ بي‌عمل‌ منع‌ و همواره‌ تاكيد مي‌كند كه‌فضل‌ خدا نصيب‌ كساني‌ خواهد شد كه‌ اهل‌ جهد وكوشش‌ و تلاش‌ باشند. در آيات‌ 39 تا 41 سوره‌نجم‌ آمده‌ است‌: و اين‌ كه‌ براي‌ انسان‌ بهره‌اي‌ جزسعي‌ و كوشش‌ او نيست‌ و سعي‌ او به‌ زودي‌ ديده‌مي‌شود و سپس‌ به‌ او جزاي‌ كافي‌ داده‌ خواهدشد. در يكي‌ ديگر از آيات‌ آمده‌ است‌: آن‌ كسي‌كه‌ سراي‌ آخرت‌ را بطلبد و سعي‌ و كوشش‌ خود رابراي‌ آن‌ انجام‌ دهد، در حالي‌ كه‌ ايمان‌ داشته‌باشد، سعي‌ و تلاش‌ او پاداش‌ داده‌ خواهد شد.
(سوره‌ اسراء، آيه‌19 ).
براساس‌ يكي‌ ديگر از آيات‌ قرآن‌، هر كسي‌مسئول‌ كاري‌ است‌، كه‌ انجام‌ داده‌ و بايدعكس‌العمل‌ آن‌ را چه‌ خوب‌ و چه‌ بد پذيرا باشد.در آيه‌ 38 سوره‌ مدثر به‌ صراحت‌ اين‌ موضوع‌مطرح‌ شده‌ است‌ كه‌ هر كسي‌ در گرو اعمال‌خويش‌ است‌. آيه‌ 97 سوره‌ نحل‌ بيانگر اين‌مطلب‌ است‌ كه‌ هر كس‌ عمل‌ صالح‌ كند، خواه‌ مردباشد، خواه‌ زن‌، به‌ او حيات‌ پاكيزه‌ مي‌بخشيم‌ وپاداش‌ آنها را به‌ بهترين‌ اعمالي‌ كه‌ انجام‌ داده‌اند، خواهيم‌ داد.
ارزش‌ كار در سنت‌
در روايات‌ است‌ وقتي‌ كه‌ پيغمبر اكرم‌ (ص‌) ازجنگ‌ تبوك‌ برمي‌گشتند،(سعد) يكي‌ از انصار به‌استقبال‌ ايشان‌ آمد و با وي‌ مصافحه‌ كرد. حضرت‌ديدند كه‌ دست‌هاي‌ او زبر و خشن‌ شده‌ و پينه‌بسته‌ است‌، از وي‌ سوال‌ فرمودند چه‌ كار كردي‌ كه‌دست‌هايت‌ اين‌ قدر خشن‌ شده‌ است‌؟ سعدعرض‌ كرد يا رسول‌ا... زياد بيل‌ زده‌ام‌. چون‌مجبور بودم‌ براي‌ نان‌ زن‌ و بچه‌ام‌ كار كنم‌.حضرت‌ دست‌هاي‌ سعد را گرفتند و بوسيدند وفرمودند: اين‌ دستي‌ است‌ كه‌ در آتش‌ نخواهدسوخت‌. نظير اين‌ مطالب‌ در زندگي‌ پيامبر و ائمه‌اطهار زياد است‌. اين‌ نشان‌ مي‌دهد كه‌ كار وكارگري‌ در نزد اوليا خدا چقدر ارزش‌ و عظمت‌دارد.
- حضرت‌ رسول‌ اكرم‌ (ص‌) :كسي‌ كه‌ براي‌تامين‌ زندگي‌ خانواده‌اش‌ زحمت‌ مي‌كشد،همچون‌ كسي‌ است‌ كه‌ در راه‌ خدا جهاد مي‌كند -بر امت‌ خويش‌، بيش‌ از هر چيز از شكم‌ پرستي‌ وپرخوابي‌ و بيكاري‌ بيمناكم‌ - از رحمت‌ خدا دوراست‌ هر كس‌ كه‌ بار زندگي‌ خويش‌ را به‌ روي‌دوش‌ مردم‌ افكند - خداوند متعال‌ دوست‌ داردهنگامي‌ كه‌ يكي‌ از شما مسلمانان‌ كاري‌ را انجام‌مي‌دهد با دقت‌ لازم‌ كارش‌ را ارائه‌ دهد - آن‌كس‌ كه‌ از زحمت‌ و تلاش‌ و دسترنج‌ خويش‌خورد، در روز قيامت‌ مثل‌ برق‌ از پل‌ صراط مي‌گذرد.
- حضرت‌ علي‌ (ع‌): برترين‌ كار آن‌ است‌ كه‌رضاي‌ خدا در آن‌ خواسته‌ شود - انسان‌ مومن‌هميشه‌ اوقات‌ مشغول‌ كار است‌ - كسي‌ كه‌ كار كند،نيرويش‌ افزون‌ گردد. روزي‌ها داراي‌ وسيله‌ وسببي‌ هستند، بنابراين‌ در به‌ دست‌ آوردن‌ روزي‌،به‌ روش‌ خوب‌ و پسنديده‌ عمل‌ كنيد و نيكويي‌ رابكار بريد - خداوند انسان‌ داراي‌ شغل‌ و حرفه‌ كه‌امانتدار باشد را دوست‌ مي‌دارد - بر شما باد كه‌دست‌ از كار و تلاش‌ برنداريد چه‌ در حال‌ نشاط وچه‌ در حال‌ كسالت‌ - به‌ وسيله‌ كار و كوشش‌، ثواب‌و پاداش‌ بدست‌ مي‌آيد نه‌ با كسالت‌ و تنبلي‌ - به‌وسيله‌ كارهاي‌ شايسته‌ و نيك‌، درجات‌ وارزش‌هاي‌ انسان‌ها بالا مي‌رود - عمل‌ و كارمعرف‌ انسان‌ مومن‌ است‌ - هيچ‌ كس‌ از شما در راه‌خدا شب‌ را به‌ صبح‌ نرسانيد كه‌ با ارزشتر از كسي‌ كه‌براي‌ رفع‌ نيازهاي‌ خود و خانوده‌اش‌ تلاش‌مي‌كند - هر كسي‌ به‌ استقبال‌ كارها رود، داراي‌بصيرت‌ مي‌شود - از تاخير در كارها بپرهيزيد،همچنين‌ از دست‌ دادن‌ فرصت‌ انجام‌ كارهاي‌خوب‌، زيرا آن‌ موجب‌ پشيماني‌ خواهد بود -كسالت‌ و تنبلي‌ آخرت‌ را نابود مي‌كند. امام‌ جعفرصادق‌ (ع‌): ملعون‌ است‌ كسي‌ كه‌ بار زندگي‌ خودرا بر دوش‌ ديگران‌ افكنده‌ باشد. در طلب‌ روزي‌خود سستي‌ نورزيد، زيرا پدران‌ شما زحمت‌مي‌كشيدند و تلاش‌ مي‌كردند تا آن‌ را به‌ دست‌آورند. با اعمال‌ خود دعوت‌ كننده‌ مردم‌ باشيد ونه‌ با زبان‌تان‌.
-امام‌ باقر (ع‌): هرگز به‌ آن‌ چه‌ نزد خداوندمتعال‌ است‌ دست‌ پيدا نمي‌كنيد مگر به‌ وسيله‌عمل‌.
براي مطالعه بيشتر به كتاب فرهنگ كار در اسلام از انتشارات امير كبير و همچنين اخلاق كار (در اديان آسماني و آئين هاي شرقي) از انتشارات موسسه كار و تامين اجتماعي مراجعه كنيد.

برگرفته از پرسمان



Share
اشاره كارگر

بي گمان كار به معناي تلاش و كوشش براي توليد در هر حوزه­اي، عملي ارزشي است. كار به اشكال مختلف ظهور و بروز مي­كند؛ از اين رو مي­توان از كار فكري ، كار هنري ، كار معنوي و كار جسمي و بدني سخن گفت. در همه اين موارد آنچه اصالت مي­يابد تلاش توليدي بشر است.
بشر براي دست يابي به كمال و سعادت و آسايش و آرامش نيازمند تهيه امكانات و وسايل و بر طرف كردن مشكلات و چالش­هاي پيش روست. بنا بر اين اقدام به تلاش و كوشش مي­كند تا به اين هدف نايل شود. براي دست يابي به هدف ، تلاش در شكل­هاي پيش گفته خودنمايي مي­كند. تفكر و طرح و برنامه ريزي بخشي از توليد است. بدون تفكر و تدبر و تامل ممكن نيست انسان بتواند در حوزه عمل و تلاش جسمي موفق شود. از اين روست كه توليد فكري به عنوان توليد پايه مطرح مي ­شود.
در آيات بسياري سخن از عمل و ارزش عمل به ميان آمده است و اين همان معناي عام كار و فعل است كه از سوي انسان انجام مي شود. سعي و تلاش انساني است كه ارزش دارد و خداوند در آيه 39 سوره نجم مي فرمايد: «ليس للانسان الا ما سعي؛ [1] براي انسان چيزي جز تلاش و كوشش او نيست.» به اين معنا كه آنچه در نگرش و بينش قرآني از ارزش و اهميت برخوردار مي­باشد، سعي و تلاش است كه نوعي از مفهوم كار را با خود حمل مي كند
اما آنچه در اينجا مهم است، سخن از كار به مفهوم خاص آن است؛ زيرا مراد از كار و كارگر مفهومي است كه در آن شخصي نيروي جسمي و حتي فكري خود را به ديگري وا مي­گذارد و در ازاي آن مالي دريافت مي­كند.



Share

به گزارش روابط‌عمومي اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان مركزي ،حسين جوادي، سرپرست معاونت فرهنگي و هنري اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان مركزي گفت: اين كتاب در سال همت مضاعف، كار مضاعف در دو هزار جلد منتشر شد.

وي با بيان اينكه اين كتاب تاليف دكتر رضا باقي زاده است، افزود: ارزش و جايگاه كار در اسلام، كسب روزي حلال و دوري از حرام، اصول و ضوابط كار، عناصر محوري حرفه كارگري، جايگاه كار و كارگر و حقوق آن، آثار و ثمرات كار و تلاش ، آثار بيكاري و داستان هاي آموزنده درباره كار و تلاش از جمله مطالب عنوان شده در اين كتاب است.

 جوادي در ادامه دسته بندي منظم و موجز نگاه قرآن و سنت پيامبر(ص) و ائمه معصوم(ع) به مقوله كار و تلاش را از جمله ويژگي هاي اين كتاب عنوان كرد و بيان داشت: اين كتاب به همت دفتر قرآن و عترت اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان مركزي و همكاري مركز هماهنگي توسعه و ترويج فعاليت هاي قرآني كشور منتشر شده است.



Share

قرآن مجيد در سوره نجم مي فرمايد:
وَ أَنْ لَيْسَ لِْلإِنْسانِ إِلاّ ما سَعي وَ أَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُري. (النّجم: 39 و 40)
و نيست از براي انسان مگر كوشش و تلاشي كه انجام داده است و قطعاً ثمره كوشش و تلاش خود را خواهد ديد.
خداوند در بيش از دويست مورد، «عمل» انسان را ملاك شخصيت او آورده است و در هفت مورد ماده «صُنع» را كه به معني صورت دادن كار است بيان فرموده است. حاصل سخن اينكه خداوند، كار و كوشش را ملاك شخصيت آدمي بيان كرده است.
همچنين قرآن كريم در آيه هاي 79 و 80 سوره توبه، در مقام ستايش از كار و تلاش چنين مي فرمايد:
كساني كه مردم مؤمن را كه در بذل صدقات گشاده دست هستند، نكوهش مي كنند و كساني كه اشخاصي را كه جز بازوانشان، يعني جز كوشش و كارشان مالك نيستند، مسخره مي كنند، خداوند آنها را مسخره مي كند و به آنها عذاب دردناك خواهد چشاند. و تو (اي پيامبر) چه براي آنها طلب مغفرت كني و چه نكني و اگر هفتاد بار هم براي آنان طلب آمرزش كني، من آنها را نخواهم بخشيد؛ زيرا كه آنها به خدا و رسولش كفر ورزيدند و خداوند فاسقان را هدايت نمي كند.
در اين دو آيه يك نكته قابل دقت و در عين حال تكان دهنده هست. خداوند، آن دسته از انسان ها را كه مردمان اهل كار و تلاش را مسخره مي كنند، هم رديف كافران قرار مي دهد؛ آنها را فاسق معرفي مي كند و از هدايت خويش بي بهره مي دارد. اين، خود سندي است محكم براي دريافتن ميزان اهميت كار و كوشش نزد خداوند.



Share

موضوعات

آمار وبلاگ و پیام صوتی

تعداد بازدید : 558655
تعداد نوشته ها : 136
تعداد نظرات : 12
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 558655
تعداد نوشته ها : 136
تعداد نظرات : 12
ADS

پیام مدیر

لوگوی ما

لوگوی دوستان

سایر امکانات

X