لباس ملي بايد چگونه باشد؟

شايد اين پرسش تاكنون براي بسياري پيش آمده باشد كه چرا طرح‌هايي كه با عنوان طراحي لباس ملي در چند سال اخير مطرح شده‌اند، اكثرا شكست‌خورده و با عدم استقبال مردم روبه‌رو شده‌اند؟ در پاسخ به اين سؤال بايد اين نكته را در نظر گرفت كه لباس رسمي با لباس ملي تفاوت دارد....

 در واقع بايد گفت كه لباس ملي با هر لباسي تفاوت دارد. براي طراحي لباس ملي نمي‌توان تنها روي يكي از مولفه‌هاي طراحي تمركز داشت و ساير موارد موثر را كنار گذاشت. لباس ملي پوشش خاصي است كه بايد پشتوانه سنت و تاريخ را همراه خود داشته باشد. علاوه بر آن، لباس ملي بايد بتواند سليقه‌ها و باورهاي مردم را نيز پوشش دهد و تامين كند و اگر اين اتفاق به درستي صورت نگيرد، اين پوشش از سوي جامعه پذيرفته نخواهد شد. اگر لباسي كه طراحي مي‌شود، تنها مولفه‌هاي زمان حال را مدنظر داشته باشد، حتي در عين زيبايي نمي‌تواند داراي پشتوانه ملي باشد. اين لباس (لباس ملي) در هر قومي بايد با مولفه‌هاي تاريخي گره خورده و صددرصد برگرفته از گذشته آن قوم باشد.

نمونه بارز اين لباس‌ها را مي‌توان در پوشش مردم مناطقي از كشور هند يا چين ديد كه هنوز از لباس‌هاي ملي خود استفاده مي‌كنند. اين لباس‌ها در اين كشورها، پشتوانه‌اي هزاران ساله دارند. مردم هم آن را پذيرفته‌اند و قصد ندارند محتوا و فرم آن را دچار تغيير كنند. به همين دليل است كه پوشش ملي آنها همچنان پابرجا مانده است.

ممكن است بتوان با استفاده از مولفه‌هاي سنتي و ملي، طرح‌هاي جديدي براي پوشش ارايه كرد كه به نوعي مطابق زيبايي‌شناسي‌هاي امروز باشد ولي اين پوشش نمي‌تواند لباس ملي تلقي شود. لباس ملي ما هم نمي‌تواند فارغ از اين قواعد باشد و بايد باور، سنت‌ها و عقايد ايرانيان را دربربگيرد. اما متاسفانه در حال حاضر وقتي در مورد لباس ملي صحبت مي‌شود فقط مواردي خاص در آن درنظر گرفته مي‌شود و طراحان لباس از بسياري از مولفه‌ها غافل مي‌مانند به همين دليل هم بيشتر آنها محكوم به شكست هستند.

لباس ملي درواقع يك طرح ملي است و بايد بسياري موارد را در چارچوب قانون در آن لحاظ كرد. به نتيجه رسيدن اين طرح نياز به يك مديريت جامع و كار فراوان دارد كه بدون حمايت‌هاي دولتي چه از لحاظ مادي و چه معنوي اين كار امكان‌پذير نخواهد بود.

بهيه خوشنويسان/ طراح لباس و مدرس دانشگاه علم و فرهنگ

منبع: www.salamatiran.com

تلاش براي افزايش كيفيت توليدات داخلي

نوشته مدير وبلاگ:

سال، سال حمايت از توليد ملي، كار و سرمايه انساني است و همه ي ما خود را بايد ملزم به انجام اين امر بدانيم، ولي گاهي اين سوال پيش مي آيد كه در برابر برخي كالاهاي بي كيفيت داخلي بايد چه كنيم؟ آيا به منظور حمايت از توليد ملي، مجبور به استفاده از اين كالاهاي بي كيفيت هستيم، درحاليكه كالاهاي باكيفيت تر خارجي مشابه اين كالاي مدنظر ما وجود دارند؟ اين سوال بسيار برايم پيش مي آيد. هرچند كه تا حد امكان از كالاهاي داخلي استفاده ميكنيم ولي گاهي اوقات ناگزير به استفاده از كالاهاي خارجي مي شويم زيرا كه برخي كالاهاي داخلي كيفيت مناسبي ندارند. مثلا فردي كه پولي را با مشقت پس انداز كرده تا كالايي براي منزلش بخرد (مثلا يخچالي بخرد)، آيا يخچال بي كيفيتي ميخرد كه يك ماه بعدش خراب شود؟!

اينجاست كه به اين نتيجه ميرسيم، توليدكنندگان داخلي هم بايد كالاي باكيفيت تحويل مردم دهند. اگر توليدكنندگان انتظار حمايت مردم از كالاهايشان را دارند، خودشان نيز بايستي آستين ها را بالا زده و همت خود را در راستاي توليد كالاهاي باكيفيت بگمارند...

متن زير نيز از فرمايشات مقام معظم رهبري در اين زمينه ميباشد.

فرمود: «رحم اللَّه امرا عمل عملا فاتقنه»؛ رحمت خدا بر آن انسانى كه كارى را انجام بدهد و آن را متقن انجام بدهد، درست انجام بدهد. اين آينده‌نگرى است، غير از امروز. شما امروز ببينيد در دنيا كمپانى‌هائى هستند صد سال است اينها دارند كار ميكنند، صد و پنجاه سال است دارند كار ميكنند و محصولاتشان در دنيا فروش ميرود. اسم اينها كافى است كه جنس را تو بازار رائج كند؛ به خاطر اينكه درست كار كردند، خوب كار كردند، مشترى مطمئن است به اينها. شما ميگوئيد كه ما سفارش كنيم به مردم كه توليدات داخلى را مصرف كنند. من كه خب چند سال است دارم سفارش ميكنم؛ بنده كه بارها گفته‌ام، منتها اين با شعار درست نميشود. خب، بله يك مقدارى مردم حالا يك اعتمادى بكنند، يك اعتنائى بكنند به حرف ما، به خاطرى كه مثلاً ما گفتيم، بروند يك مقدارى چه كنند؛ اين يك بخشى از قضيه است. يك بخش ديگر هم مربوط به كيفيت است. خب كيفيت را بايد بالا برد؛ كيفيتها را بايد بالا برد. بيانات در ديدار جمعي از كارآفرينان سراسر كشور

استراتژي حمايت از توليد ملي و مصرف كننده

ابزارهاي تنظيم بازار

بازار از چند مولفه تشكيل شده است كه عبارتند از: عرضه و تقاضا (توابع بازار) مقدار و قيمت محصول (متغيرهاي اصلي بازار)، توليدكنندگان و مصرف كنندگان (عامل هاي اصلي بازار) و عوامل موثر برعرضه (از قبيل تكنولوژي، قيمت عوامل توليد قيمت ساير كالاها، ماليات، يارانه ها و...) و تقاضا (مانند رجحان يا سليقه مصرف كنندگان، درآمد، قيمت ساير كالاها، انتظارمصرف كنندگان از سطح قيمت و درآمد درآينده و يارانه و...) از سوي ديگر مهمترين و شايد اولين هدف هر نظام اقتصادي برقراري تعادل پايدار درآن مي باشد. تعادل دريك نظام مربوط به كنترل يا كاهش نوسانات متغيرهاي اصلي (قيمت و مقدار). درمحدوده هاي تعيين شده مي باشد.

 اين تعادل در تمام كشورها و نظامهاي اقتصادي دنبال مي شود.حتي درنظامهاي اقتصاد آزاد نيز دولت در بعضي واقع براي جلوگيري از نوسان متغيرهاي اصلي اقدام به دخالت در بازار و اجراي سياست هاي تنظيمي مي نمايد.

 دركشورهاي درحال توسعه از جمله ايران، اين عدم تعادلها در اقتصاد بيشتر است و بالطبع دخالت دولت در بازار و براي برقراري تعادل عرضه و تقاضا و ثبات قيمتها نيز بيشتر مي باشد. از اين روبحث تنظيم بازار و سياست هاي اعمال شده درجهت توازن بازار و تامين منابع مصرف كنندگان و به تبع آن توليدكنندگان دراين كشورها از اهميت ويژه اي برخوردار است..........

لزوم كنترل واردات و توجه به كيفيت كالا

زماني نه چندان دور، كشور پهناور ايران نه تنها در مسير جاده ابريشم بلكه در طول سواحل طولاني خود يكي از بزرگترين مراكز تجاري جهان براي تبادل انواع كالاهاي آن روزگار بشمار مي رفت و علاوه بر آن به عنوان يكي از كشورهاي برتر در عرصه توليد، نقش عمده اي را در تجارت جهاني برعهده داشت و بصورت خودكفا بسياري از محصولات كشاورزي و صنعتي عهد خود را نيز تامين مي كرد.

علاوه بر محصولاتي مانند نفت خام، خاويار، زعفران و فرش ايران كه همچنان شهرت جهاني خود را حفظ كرده اند، كالاهاي ديگري مانند خرما، چاي و حتي ابريشم ايران از جايگاه نسبتا خوبي در مبادلات تجاري داخل و خارج از كشور برخوردار بودند، صنايع دستي ايران با تنوع و كميت و كيفيت برتر در زمينه هاي مختلف عرصه رقابت را در اختيار خود داشتند. حتي كشورهايي مانند چين و ژاپن با وجود تمام قدمت تاريخي خود نتوانستند جايگاه صنايع دستي ايران را در معرض تهديد قرار دهند.

اما ديري نپاييد كه تحت تأثير نفوذ بيگانگان و القاء عجز و ناتواني در وجود مردم اين سرزمين، نه تنها زمينه اضمحلال توليدات ايراني فراهم شد، بلكه بتدريج خودباوري تبديل به ياس و نااميدي و تمام ظرفيتها و فرصتها براي همگام شدن با روند رو به رشد غافله توليد نيز بكلي نابود شد.

منبع: خانه ملت