در گفتگو با مهر عنوان شد؛
توليد ماده اوليه داروي ايراني ام اس كه انحصار اسرائيل را شكست

مديرعامل شركت داروسازي اسوه، از توليد ماده اوليه داروي "گلاتيرامر" براي بيماران مبتلا به ام اس در كشور خبر داد كه تاكنون در انحصار اسرائيل بوده است.

دكتر عباس كبريايي زاده در گفتگو با خبرنگار مهر، از اين دارو به عنوان يكي از سه داروي مطرح در درمان بيماران ام اس در دنيا نام برد و افزود: داروي "گلاتيرامر" جزو پرفروش ترين داروهاي بيماري ام اس در آمريكاست.

وي اظهارداشت: اين دارو هم اكنون با نام "اسويمر" در داخل توليد مي شود.

عضو هيئت مديره انجمن علمي داروسازان ايران، يكي از ويژگيهاي اين دارو را مصرف آن در دوران بارداري دانست و گفت: اين دارو بر روي سيستم ايمني بدن تاثير مي گذارد و از عود بيماري جلوگيري مي كند.

كبريايي زاده با اعلام اينكه بيماران ايراني تا قبل از توليد اين دارو در كشور از مصرف آن محروم بودند، افزود: اين دارو چون در انحصار اسرائيل بود، امكان واردات آن را نداشتيم كه بعد از توليد آن در داخل، توانستيم علاوه بر شكستن انحصار توليد اين دارو در دنيا، بيماران ام اس در كشورمان نيز از مزاياي خاص اين دارو بهره مند شده اند.

مديرعامل شركت داروسازي اسوه ادامه داد: داروي ايراني از سال گذشته وارد بازار دارويي كشور شده و هم اكنون ايران به عنوان سومين توليد كننده اين دارو در دنيا شناخته مي شود.

وي با اعلام اينكه ماده اوليه اين دارو در حال حاضر از كشور هند وارد مي شود، تاكيد كرد: پيش بيني كرده ايم تا اوايل سال آينده توليد ماده اوليه اين دارو در داخل آغاز شود.

منبع: خبرگزاري مهر

يتيم ماندن قانون حمايت از توليد ملي و پيامدهاي آن

محمد طاهري نژاد -  نمايندگان ملت در مجلس پنجم شوراي اسلامي در اولين اقدامات خود، و در انتهاي دولت سازندگي با توجه به ضرورت حمايت جدي‌تر از توليدكنندگان داخلي، در اسفندماه ۱۳۷۵ طرحي را تحت عنوان «حداكثر استفاده از توان فني و مهندسي، توليدي و صنعتي و اجرايي كشور در اجراي پروژه‌ها و ايجاد تسهيلات به منظور صدور خدمات» به تصويب رساندند. مهم‌ترين هدف طرح فوق حمايت از توان داخلي در حوزه‌هاي توليد، مهندسي و صنعتي كشور در اجراي پروژه‌هاي بزرگ صنعتي و خدماتي كشور عنوان شده بود.

اما فضاي سياسي و انتخاباتي حاكم بر كشور و اولين تغيير رئيس جمهوري بعد از جنگ، كه منجر به ايجاد فضاي سنگين و كرخت در لايه مديران مياني شده بود، از يك سو و همچنين سياست‌زدگي و كم توجهي نمايندگان به پيگيري قانون مصوبشان، منجر به اين شد كه عملا اين قانون در عمر مولدانش يعني مجلس پنجم، راه به جايي نبرد و سرانجام با تأخيري ۵۰ ماهه و در سال ۱۳۷۹ دولت وقت براي حل مشكل اشتغال و بيكاري در كشور، تنظيم و تدوين آئين‌نامه‌هاي اجرايي قانون را در دستور كار قرار داده و به تدريج تصويب كرد. بدين ترتيب بارقه‌هاي اميد در دل نهال جوان توليد در مقابل طوفان سهمگين كالاهاي بيگانه ايجاد جوانه زد. اما ديري نپاييد كه اين قانون نيز مانند بسياري از سياست‌ها و قوانين كشور، در پستوي بروكراسي ادارات، اقدامات ظاهري و صوري دستگاه‌ها، و رفت‌ و آمدهاي بي‌حاصل توليد كنندگان، اثر خود را از دست داد و در ‌‌نهايت در سال ۱۳۸۵ با انحلال سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كه متولي اصلي اجراي قانون بود، قانون مشهور به «ساخت داخل» يتيم شده و نهال نوپاي حمايت از توليد همچنان در طوفان رقابت نابرابر با كالاهاي خارجي بي‌پناه ماند. بر همگان مشخص است كه هزينه بي‌توجهي به نهال جوان توليد كشور، در اين سال‌ها منجر به كاهش رقابت پذيري كالاهاي داخلي در مقابل رقباي خارجي شده و از ابعاد مختلف اثر خود را جامعه گذاشته است؛ كه مهم‌ترين اين اثرات را به صورت زير مي‌توان دانست:

جوانان،مهم ترين عامل براي تحقق توليد ملي(قسمت اول)

«توليد ملى، حمايت از كار و سرمايه‌ى ايرانى» يك شعار ساده نيست بلكه نقشه راهي است كه رهبر فرزانه انقلاب پيش روي يكايك ايرانيان به تصوير كشيده اند. در اين ميان اما برخي از اقشار جامعه همچون جوانان مخاطب اصلي اين پيام به شمار مي آيند چراكه هم نيروي مولد جامعه و ركن اساسي توليدند و هم گرايش آنها به برندها و مارك هاي خارجي در توليدات گوناگون مي تواند ماحصل دستان توانمند خودشان را با بي مهري مواجه سازد و چرخ هاي اقتصاد جامعه را از چرخش بازدارد. 
 
 امسال نيز همچون سال هاي گذشته حضرت آيت الله خامنه اي رهبر معظم انقلاب در لحظات نخست سال تحويل در پيام نوروزي شان امسال را سال «توليد ملى، حمايت از كار و سرمايه‌ى ايرانى» نامگذاري و با اين شعار جهت گيري فعاليتها و برنامه هاي كشور در سال جديد را معين فرمودند .براي تحقق اين شعار تمامي اقشار جامعه ،مردم و مسئولين هر كدام سهم و نقشي دارند اما طبق فرمايشات مقام معظم رهبري سهم مردم به عنوان مصرف كننده توليدات ملي مهم تر و تاثير گذار تر است و در بين آحاد مردم نيز شايد بتوان جوانان را مهم ترين ركن هم در توليد ملي و هم در استقبال و استفاده از كالاهاي داخلي دانست به شرط آنكه گرفتار «آفت اجتماعي» دلبستگي به توليدات بيگانه نشوند . 
 
 مارك خارجي ضامن فروش كالاي داخلي! 
 اگر براي خريد سري به فروشگاه ها بزنيد متوجه خواهيد شد كه با وجود كالاهاي باكيفيت داخلي تمام قفسه هاي فروشگاه ها با اجناس خارجي پر شده است .اجناس وطني هم هست اما فروشنده ها وقتي با مشتري جوان خود مواجه مي شوند يا جنس ايراني را نشان نمي دهند و يا با رفتار و حتي آهنگ صدايشان،آنچنان كالاي ساخت داخل را تحقير مي كنند كه مشتري جوانشان اگر هم جنس ايراني بخواهد خجالت ميكشد به زبان بياورد! جوان است ديگر و مي خواهد با مارك هم كه شده ديده شود و اصلا حواسش نيست ،كالاي ايراني را جوان ايراني ديگري كه دوست، همسايه و از همه مهمتر هموطن اوست توليد كرده و فروش نرفتن كالاي ايراني يعني بيكاري و چالش هاي اقتصادي – اجتماعي براي او و هم وطنانش. 
 
 از آن طرف نيز توليد كنندگان و فروشندگان داخلي گاهي ماركهاي خارجي خريد و فروش مي كنند تا به مدد مارك و برند بيگانه، كالاي ايراني خريدار ايراني پيدا كند و به نام جنس خارجي به فروش برسد! 
 
 جوانان نوك پيكان تبليغ كالاهاي خارجي 
 چرخش چرخ هاي اقتصادي و سلامت اجتماعي جوامع به اشتغال مولد باز مي گردد و نيروي انساني جوان و متخصص اصلي ترين سرمايه توليد است ؛سرمايه اي كه ما در اختيار داريم .اين را آمار بيش از ۲۳ درصدي مركز آمار ايران مي گويد و اين همه نيروي جوان يعني تضمين يكي از مهم ترين زير ساختهاي رشد اقتصادي و اجتماعي يعني توليد است. 
 
 از سوي ديگر، جوانان همانگونه كه بيشترين سهم را در توليد دارند ،اصلي ترين مصرف كنندگان جامعه هستند و به همين دليل است كه انواع و اقسام ابزار ارتباطاتي نظير اينترنت و ماهواره و پيامك هاي تبليغاتي در دنياي مصرف زده امروز، تمركز ويژه اي روي نسل جوان دارند و تمامي تبليغات و برنامه ريزي هايشان بر روي سوق دادن جوانان به سوي مصرف متمركز شده است .در اين ميان اما ما آنقدر در معرفي كالاهاي مرغوب توليد داخل و فرهنگ سازي براي شكست «اسطوره مرغوبيت كالاهاي خارجي» ضعيف عمل كرده ايم كه تب مارك گرايي و چشم دوختن به توليدات بيگانه در بين همه اقشار جامعه به ويژه جوانان ايراني بالا گرفته است.

گرايش به مدگرايي و آسيب هاي آن به جوانان

مدگرايي از جمله پديده هايي است كه با گسترش تجدد در دنياي ماشيني، آغاز و به نام پويايي و تمدّن معرفي شده است. استفاده از علم و تكنولوژي امري پسنديده است، ولي لازمه آن، پذيرش الگوهاي مصرفي وارداتي نيست. نظام سرمايه داري براي دستيابي به بازار مصرف دايمي و فروش توليد روزافزون خود، نيازمند گسترش فرهنگ مصرف است و بهترين روش براي برآوردن اين نياز، ترويج فرهنگ مدگرايي است.
از ديگر جنبه هاي مد ميتوان به جنبه فرهنگي آن اشاره كرد كه دستهاي پنهان استعمار در قالب مد روز، به ارزشهاي حاكم بر جامعه يورش ميبرد. به همين دليل، افراد يك جامعه بايد با تكيه بر علم و عقل، با پديدههاي جديد برخورد كنند تا چرخ توليد جامعه بر مدار مصالح فردي و اجتماعي پيش رود.
مد; ترقّي يا تقليد؟
زندگي اجتماعي انسان همواره در حال دگرگوني است و دنيا روز به روز رنگي تازه و نو به خود ميگيرد. انسان، اين فرزند بالغ و رشيد طبيعت نيز به مدد علم و عقل كه جانشين غريزه شده است با اين دگرگونيها روبه رو ميشود.
در قرن بيستم، زندگي بشر از نظام سنتي كه بر پايه كشاورزي ميچرخيد، به جامعه اي صنعتي تبديل شد و به همراه آن، آداب و اصول اخلاقي نيز تحت تأثير قرار گرفت. از آن جا كه پيشرفت جامعه صنعتي و دنياي ماشيني به رفاه و آسايش مردم انجاميد، انسان به حضور فرآورده هاي جديد عادت كرد و پس از چندي، آنها به ضروريات زندگي روزانه بشر تبديل شدند. سپس نوبت به ايجاد تنوع و ابداع شكلها و رنگهاي گوناگون رسيد. اين كار سرانجام به ظهور پديدهاي به نام «مُد» منتهي گشت. مد بر همه شؤون زندگي افراد در جامعه هاي غربي تأثير گذاشت و به تدريج، با نفوذ تكنولوژي و صنعت به ديگر كشورها، الگوهاي مصرفي در بستر اجتماعي آنها به خودنماي ميپرداخت. امروزه برخي افراد در انتخاب لوازم زندگي و لباس و حتّي شغل، تابع مُد روز هستند و تلاش دارند از قافله مُد عقب نمانند و به قيمت چشمپوشي از نان شب با آن همراهي كنند.